Rozwój i regularne stosowanie materiałów adhezyjnych zaczęło rewolucjonizować wiele aspektów stomatologii odtwórczej i profilaktycznej. Zmieniają się postawy wobec preparacji ubytku, ponieważ w przypadku materiałów samoprzylepnych nie jest już konieczne przygotowanie ubytku w celu zapewnienia mechanicznej retencji poprzez takie cechy jak jaskółcze ogony, rowki, podcięcia, ostre kąty wewnętrzne w celu zachowania wypełnienia. Techniki te są zatem odpowiedzialne za zachowanie dużych ilości zdrowej substancji zęba, która w przeciwnym razie padłaby ofiarą wiertła dentystycznego. Mikroszczelność, która jest prawdopodobnie odpowiedzialna za wiele przypadków próchnicy wtórnej, może być zredukowana lub wyeliminowana. Klej ten ma zatem decydujące znaczenie dla powodzenia estetycznych materiałów wypełnieniowych we współczesnej stomatologii. W ostatnich dziesięcioleciach w stomatologii adhezyjnej dokonał się wielki postęp. W świetle małoinwazyjnej stomatologii, to nowe podejście promuje bardziej konserwatywne projektowanie ubytków, które opiera się na skuteczności obecnie stosowanych klejów szkliwo-dentystycznych.